Eumetsat - Europese Organisatie voor de exploitatie van meteorologische satellieten
 
De Europese Organisatie voor de Exploitatie van Meteorologische Satellieten (EUMETSAT) is een intergouvernementele organisatie gevestigd in Darmstadt (Duitsland), die 30 Europese lidstaten verenigt (waaronder 25 van de 27 van de EU):
 
Oostenrijk, België, Bulgarije, Kroatië, Denemarken, Estland, Finland, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Hongarije, Ierland, IJsland, Italië, Letland, Litouwen, Luxemburg, Noorwegen, Nederland, Polen, Portugal, Roemenië, Verenigd Koninkrijk, Slowakije, Slovenië, Zweden, Zwitserland, Tsjechië en Turkije. Er bestaan ​​ook samenwerkingsovereenkomsten met Servië. Deze staat is bezig lid te worden van de organisatie.
 
Eumetsat hoofdkantoor in Darmstadt Duitsland 
 
EUMETSAT-lidstaten (blauw) en samenwerkende staten (groen) 
 
De meteorologische diensten van deze staten financieren de EUMETSAT-programma's en zijn de belangrijkste gebruikers. De financiering voor de organisatie is evenredig aan het bruto nationaal inkomen (BNI) van elke staat. 
 
Het hoofddoel van EUMETSAT is het opzetten, onderhouden en exploiteren van Europese meteorologische satellietsystemen. EUMETSAT is verantwoordelijk voor het lanceren en exploiteren van satellieten, het leveren van gegevens aan eindgebruikers en het bijdragen aan klimaatobservatie en het opsporen van klimaatverandering. 
 
De activiteiten van EUMETSAT dragen bij aan een mondiaal weersatellietsysteem dat wordt gecoördineerd met andere staten met ruimteprogramma's. EUMETSAT exploiteert momenteel een vloot van vier geostationaire satellieten genaamd METEOSAT en een circumpolaire satelliet, METOP, gelanceerd op 19 oktober 2006 en ontwikkeld in samenwerking met ESA 
 
Observatiesatellieten leveren een essentieel onderdeel van de gegevens die nodig zijn voor weersvoorspellingssystemen; ze helpen meteorologen ook bij het diagnosticeren van potentieel gevaarlijke weersontwikkelingen. 
 
Satellietprogramma's 
 
Er zijn twee soorten programma's: 
 
- Geostationaire satellieten, die vanuit een stationaire positie in de ruimte continu zicht bieden op de aardbol.
- Satellieten die in een polaire baan draaien, vliegen op een veel lagere hoogte en sturen nauwkeurigere details terug over atmosferische
  temperatuur- en vochtigheidsprofielen, zij het met een minder frequente mondiale dekking 
 
Eerste generatie Meteosat 
 
Tweede generatie Meteosat  
 
MetOp Polaire satelliet
 
Hoog niveau, stationair in de ruimte (geostationaire satellieten) 
Het huidige aanbod van geostationaire satellietbewaking wordt mogelijk gemaakt door de Meteosat-serie satellieten die worden beheerd door EUMETSAT, die beelden genereren van de volledige aardschijf en gegevens voor voorspellingen. 
 
De eerste generatie Meteosat, gelanceerd in 1977, zorgde voor continue, betrouwbare observaties voor een grote gebruikersgroep. Als reactie op
de vraag naar frequentere en uitgebreidere gegevens is Meteostat Second Generation (MSG) ontwikkeld met belangrijke verbeteringen in de snelle herkenning en voorspelling van onweersbuien, mist en de kleine depressies die tot gevaarlijke windstormen kunnen leiden. MSG werd gelanceerd in 2004. Om de voorzienbare gebruikersbehoeften tot 2025 te kunnen opvangen, wordt een Meteostat Third Generation (MTG) actief voorbereid. 
 
In een baan op laag niveau (polaire satellieten) 
Het gebrek aan observatiedekking in bepaalde delen van de wereld, met name in de Stille Oceaan en de continenten van het zuidelijk halfrond,
heeft geleid tot de steeds belangrijkere rol van satellietgegevens in polaire banen bij numerieke weersvoorspelling en klimaatmonitoring. 
 
De EUMETSAT Polar System (EPS) Metop-missie bestaat uit drie Metop-satellieten in een polaire baan, die meer dan 14 jaar achter elkaar zullen vliegen. De eerste, Metop-A, werd gelanceerd door een Russische Sojoez-2.1a-raket vanuit Bajkonoer op 19 oktober 2006 om 22:28. De eerste commando's van EUMETSAT naar de satelliet werden op 22 oktober 2006 om 14:04 UTC verzonden. 
 
Gepositioneerd op ongeveer 817 km (508 mijl) boven de aarde, kunnen speciale instrumenten aan boord van Metop-A veel nauwkeurigere details leveren over atmosferische temperatuur- en vochtprofielen dan een geostationaire satelliet. De satellieten zorgen er ook voor dat de meer afgelegen gebieden van de wereld, vooral in Noord-Europa en de oceanen op het zuidelijk halfrond, volledig bedekt zijn. 
 
Jason-2 
Jason-2 werd met succes gelanceerd vanaf de luchtmachtbasis Vandenberg aan boord van een Delta-II-raket op 20 juni 2008. Jason-2 levert op betrouwbare wijze gedetailleerde oceanografische gegevens die essentieel zijn voor ons begrip van weersvoorspellingen en monitoring van klimaatverandering. Jason-2 levert gegevens over de tienjaarlijkse oscillaties in grote oceaanbekkens, zoals de Atlantische Oceaan; variabiliteit op mesoschaal, en oppervlaktewind- en golfomstandigheden. Jason-2-metingen dragen bij aan de assimilatie van satellietgegevens van het European Centre for Medium-Range Weather Forecasts (ECMWF), waardoor de mondiale atmosfeer- en oceaanvoorspellingen worden verbeterd. 
 
Hoogtegegevens van Jason-2 hebben ook geholpen bij het creëren van gedetailleerde tien jaar durende mondiale observaties en analyses van de
El Niño- en La Niña-fenomenen, waardoor de weg is vrijgemaakt voor nieuwe ontdekkingen over de oceaancirculatie en de effecten ervan op het klimaat, en nieuwe inzichten zijn verschaft in de getijden van de oceaan. turbulente oceaanwervelingen en de zwaartekracht van de zee. 
 
Jason-3 
Jason-3 werd op 17 januari 2016 gelanceerd op de Vandenberg Air Force Base in Californië. Jason-3 bevindt zich in een niet-zonsynchrone lage baan om de aarde met een helling van 66 ° en een hoogte van 1336 km, geoptimaliseerd om getijdenaliasing van de hoogte van het zeeoppervlak en metingen van het gemiddelde zeeniveau te elimineren. 
 
Sentinel-6/Jason-CS 
De missie, uitgevoerd via de twee Sentinel-6/Jason-CS-satellieten, heeft tot doel de hoge precisie-metingen van de oceaanhoogte in de periode 2020-2030 voort te zetten. Een secundair doel is het verzamelen van verticale temperatuurprofielen met hoge resolutie, met behulp van de GNSS Radio-Occultatie-geluidstechniek, om temperatuurveranderingen in de troposfeer en stratosfeer te beoordelen en om numerieke weersvoorspellingen te ondersteunen. De lancering van de eerste satelliet – Sentinel-6 Michael Freilich – vond met succes plaats op 21 november 2020 vanaf Vandenberg AFB in Californië,
 
Bronnen: Wikipedia-nl, Wikipedia-en, Wikipedia-fr

    Categorieën: Meteorologie  I  Weer A tot Z  
 
Web Design