|
|
|
Een isotherme lijn, of eenvoudiger gezegd isotherm, is een fictieve lijn of grens waarlangs de temperatuur constant is. We kunnen voor elke
meetbare temperatuur een oneindig aantal isothermen definiëren. De term wordt voornamelijk gebruikt in de meteorologie en klimatologie om gebieden met dezelfde luchttemperatuur op de grond of op grote hoogte aan te duiden, maar wordt ook gebruikt in de oceanografie voor de analyse van de watertemperatuur, in de geothermische energie voor de temperatuur van de ondergrond van de aarde, in de astrofysica voor het meten van de temperatuur van het oppervlak en de diepte van sterren zoals de zon, enz. Isothermen kunnen worden geconstrueerd voor het bestuderen van alle lichamen en vloeistoffen met behulp van geschikte peilingen. Temperaturen en hun variaties zijn gekoppeld aan isothermen; Aan deze tweede metingen zijn variaties van verschillende fysieke grootheden gekoppeld: druk, transformatie van materie |
 |
| Kaart-1 |
|
|
 |
| Kaart-2. |
|
|
| 1: Weerkaart met isothermen in januari (ca. 1910), Nordisk familjebok |
| 2: Lijn van de isotherm van 10 graden Celsius in de zomer, die de poolzone op een klimatologische kaart begrenst |
|
| De theorie van isothermische lijnen en het idee van het produceren en volgen van isothermische temperatuurkaarten komt van Alexander von Humboldt, die ze verwoordde in een publicatie uit 1817 getiteld On Isothermal Lines and the Distribution of Heat on the Globe. |
De constructie van isothermen voor de atmosfeer wordt uitgevoerd door computer- of handmatige verwerking van metingen die zijn vastgelegd door geluidsballonnen, als onderdeel van weersvoorspellingen. Een isotherm is een gegeven dat niet alleen informatie geeft over de temperatuur in
de atmosfeer, maar ook over hoe de atmosferische druk zal evolueren in samenhang met de weersomstandigheden op een bepaald moment,
omdat temperatuur en druk met elkaar verbonden zijn door de ideale gaswet. |
| |
|
|
|
|
|
|
