|
|
| De Roaring Forties zijn sterke westelijke winden die voorkomen op het zuidelijk halfrond, meestal tussen de breedtegraden van 40° en 50° zuiderbreedte. De sterke oostwaartse luchtstromen worden veroorzaakt door de combinatie van luchtverplaatsing van de evenaar naar de zuidpool, de rotatie van de aarde en de schaarste aan landmassa's die op die breedtegraden als windscherm kunnen dienen. |
| |
| De Roaring Forties waren een belangrijk hulpmiddel voor schepen die de Brouwerroute van Europa naar Oost-Indië of Australazië voerden tijdens het tijdperk van de zeilsport, en worden tegenwoordig favoriet bij zeilers op reizen en wedstrijden rond de wereld. De grenzen van de Roaring Forties zijn niet consistent: de windstroom verschuift afhankelijk van het seizoen naar het noorden of het zuiden. De sterke en aanhoudende wind in de Roaring Forties maakt deze zone gunstig voor windenergie in plaatsen als Nieuw-Zeeland en Tasmanië. |
| |
| Soortgelijke, maar zelfs sterkere omstandigheden die zich op zuidelijker breedtegraden voordoen, worden de Furious Fifties en de Shrieking or Screaming Sixties genoemd |
|
Fig-77: De Roaring Forties in de Cook Strait van Nieuw-Zeeland produceren hoge golven en eroderen
de kust, zoals weergegeven in deze afbeelding.. |
|
|
|
Hete lucht stijgt op bij de evenaar en wordt naar de polen geduwd door koelere lucht die naar de evenaar reist (een atmosferische circulatiefunctie
die bekend staat als de Hadley-cel). Op ongeveer 30° ZB zakt de naar buiten reizende lucht naar lagere hoogten en gaat verder naar de polen dichter bij de grond (de Ferrelcel), en stijgt dan weer op vanaf ongeveer 60° ZB wanneer de lucht zich bij de polaire vortex voegt. Deze beweging in de zone van 30°–60° ZB gaat samen met de rotatie van de aarde waardoor de luchtstromen van west naar oost bewegen, waardoor westelijke winden ontstaan. |
| |
De grote stukken open oceaan ten zuiden van 40° ZB worden alleen onderbroken door Tasmanië, Nieuw-Zeeland en het zuidelijke deel van Zuid-Amerika. Deze relatief kleine obstakels, die zelf worden begrensd door grote stukken open water langs hun zuidelijke kusten, maken het mogelijk
dat hoge windsnelheden kunnen ontstaan, veel hoger dan nabij 40° noorderbreedte, waar de grote continenten van Eurazië en Noord-Amerika de stroom van omringende wateren belemmeren. planetaire westelijke winden. Soortgelijke maar sterkere windomstandigheden die dichter bij de Zuidpool heersen, worden de Furious Fifties (50 ° ZB tot 60 ° ZB) en de Shrieking of Screaming Sixties (onder 60 ° ZB) genoemd. |
| |
| De breedtegraden voor de Roaring Forties en soortgelijke winden zijn niet consistent: ze verschuiven allemaal naar de Zuidpool in de zuidelijke zomer, en naar de evenaar in de zuidelijke winter. Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland, staat bekend als "Windy Welly" omdat het een van de weinige steden is die op deze winderige breedtegraden ligt. |
| |
| Tijdperk van de zeilvaart |
| |
| Tijdens het tijdperk van de zeilvaart zeilden schepen die van Europa naar Oost-Indië of Australazië reisden langs de westkust van Afrika en rond Kaap de Goede Hoop om de Roaring Forties te gebruiken om hun doorgang over de Indische Oceaan te versnellen, en vervolgens verder te varen. De terugreis gaat verder oostwaarts over de Stille Oceaan en ten zuiden van Kaap Hoorn voordat u langs de oostkust van Amerika naar huis vaart. |
| |
| Het werd voor het eerst gebruikt door de Nederlandse ontdekkingsreiziger Hendrik Brouwer in zijn Brouwerroute, ontdekt in 1611, die de duur van de reis van Europa naar Java effectief halveerde. passages bereikt in de Roaring Forties. Het verhaal Easting Down van Shalimar beschrijft de gebeurtenissen die een stoomschip overkomen dat zich onverstandig naar deze breedtegraden waagt om een snellere passage te bereiken. |
| |
| Moderne zeilers die de hele wereld rondreizen, profiteren ook van de Roaring Forties om de reistijden te versnellen, vooral als ze betrokken zijn bij recordpogingen of races. De uitdrukking van een oude zeeman luidt: Onder de 40 graden zuiderbreedte is er geen wet; onder de 50 graden zuiderbreedte is er geen God. |
|
|
 |
| De Clipper Route, afgelegd door schepen die van Europa naar Australië varen om te profiteren van de Roaring Forties |
|
| |
| Hendrik Brouwer koos er in 1611 voor om vanaf Kaap de Goede Hoop de intertropische convergentiezone te vermijden en zuidwaarts te zeilen tot de Roaring Forties, waar een groot deel van het jaar sterke westenwinden waaien, daarna tussen de 35e en 40e graad oostwaarts te zeilen om vervolgens pas ter hoogte van de Straat Soenda bij Java noordwaarts te sturen. De reisduur naar Indië verkortte daardoor van soms meer dan een jaar naar vijf tot zes maanden. De tijdwinst betekende een belangrijke kostenbesparing, evenals een grote vermindering van het aantal gevallen van scheurbuik onder de bemanning. De VOC stelde Brouwers route in 1617 verplicht. |
| |
|
|
|
|
|
|
