|
|
|
Altostratus translucidus |
|
|
Afkorting |
As |
Symbool |
|
Geslacht |
Alto (midden), stratus (gelaagd) |
Soorten |
Geen |
Verscheidenheid |
Duplicatus, Opacus, Radiatus, Translucidus, Undulatus |
Hoogte |
2000–7000 m (7000–23000 ft) |
Classificatie |
Familie B, Middelhoge wolken |
Uiterlijk |
Eentonige grijze laagwolk vol damp; in staat om de zon te maskeren |
Neerslagwolk |
Ongewoon. Regen, ijspellets of sneeuw mogelijk in verdikte wolken.
Als de classificatie wordt gewijzigd in nimbostratus,
kan regen hardnekkig worden |
|
|
De altostratus is een egaal grijsachtig wolkentype. Die bewolking ontstaat op de grens tussen koude en warmer lucht, waarbij de warme lucht over de zwaardere koude lucht schuift. Duitse meteorologen noemen dat proces “Eintrübung”. Eerst is de omtrek van de zon of de maan er nog doorheen te zien (translucidus), maar meestal wordt de bewolking snel dichter, verdwijnt de zon en zet de neerslag in (opacus). Soms komt deze bewolking in verschillende lagen voor (duplicatus). Deze wolk kan overgaan in de nimbostratus. |
|
Definitie |
|
Wolkenveld of wolkenlaag met een grauwe of blauwachtige tint en een streperig, vezelachtig of effen uiterlijk, geheel of gedeeltelijk de hemel bedekkend, waarvan sommige gedeelten dun
genoeg zijn om de zon er vaag, als door een matglas, door te kunnen zien.In Altostratus komen geen haloverschijnselen voor. |
In de meeste gevallen ontstaat Altostratus als gevolg van een langzame stijging van uitgestrekte luchtlagen tot voldoende grote hoogte.
Een sluier van Cirrostratus die geleidelijk dikker wordt,
kan in Altostratus overgaan; Altostratus kan ook ontstaan uit een geleidelijk dunner wordende Nimbostratus. In enkele gevallen ontwikkelt Altostratus zich uit een laag Altocumulus;
dit doet zich voor, wanneer ijskristallen op uitgebreide schaal
uit Altocumulus vallen. Soms, voornamelijk in de tropen, ontstaat Altostratus door het uitspreiden van het middelste of het
bovenste gedeelte van een Cumulonimbus. |
|
Altostratus opacus - A.J.
Venturato |
|
|
|
Altostratus translucidus - Thierry Lombry |
|
|
Samenstelling en uiterlijk |
|
Tussen Altostratus en daarop
gelijkende wolken uit andere
wolkengeslachten. Altostratuslagen
kunnen, in zeldzaam voorkomende
gevallen, uiteenvallen in
afzonderlijke kleine velden, die
voor dichte Cirrus zouden kunnen
worden aangezien. Dergelijke
Altostratusvelden zijn echter
hoofdzakelijk grijs en hebben
grotere horizontale afmetingen dan
dichte Cirruspartijen.
Een hoge, dunne laag Altostratus kan
worden aangezien voor een sluier van
Cirrostratus. Soms is het mogelijk
de wolk, waarover men in twijfel
verkeert, te identificeren door er
zich rekenschap van te geven, dat
voorwerpen aan de grond bij een
Altostratusbewolking geen schaduw
hebben
en dat de zon door dunne
Altostratus vaag, als door een
matglas, zichtbaar is.
Indien haloverschijnselen worden
waargenomen, is de wolk ongetwijfeld
Cirrostratus. In Altostratus komen
soms openingen of spleten voor; men
moet een dergelijke Altostratus niet
verwarren met daarop gelijkende
vormen Altocumulus of Stratocumulus.
Wanneer bij duisternis moeilijk kan
worden uitgemaakt of een wolk
Altostratus dan wel Nimbostratus
moet worden genoemd,
kiest men
volgens afspraak de benaming Altostratus, indien het niet regent
of sneeuwt.
Altostratus is van Altocumulus en
Stratocumulus te onderscheiden door
zijn gelijkmatiger uiterlijk. Een
dikke Altostratus met lage basis
onderscheidt zich van een daarop
gelijkende Nimbostratus, doordat in
Altostratus dunnere gedeelten
voorkomen, waardoor de zon vaag
zichtbaar is, of zichtbaar zou
kunnen zijn. Altostratus heeft ook
een lichtere grijze kleur en de
onderkant is gewoonlijk minder egaal
dan die van Nimbostratus.
Altostratus kan van Stratus worden
onderscheiden op grond van het feit,
dat de zon door Altostratus vaag,
als door een matglas, zichtbaar is.
Bovendien is Altostratus nooit wit,
hetgeen dunne Stratus wel kan zijn,
wanneer deze ongeveer in de richting
van de zon wordt waargenomen.
In 2009 werd (Undulatus) Asperatus voorgedragen om als aparte soort te worden geclassificeerd. Het zou voor het eerst sinds 1953 zijn dat
er een nieuwe wolkenvariant zou worden toegevoegd. Op grond van onderzoek naar het soort weerpatronen waarin de wolken verschijnen werd de variant in 2015 officieel door de Wereld Meteorologische Organisatie aangenomen onder de naam Asperitas (Latijn voor “ruwheid”, “ruigheid”) als een subvariëteit van het wolkengeslacht Altostratus en als zodanig opgenomen in de nieuwe editie van de Internationale Wolkenatlas |
Altostratuswolken vormen zich vaak voor een warm of afgesloten front. Naarmate het front passeert, wordt de altostratus-laag dieper en wordt
het nimbostratus, dat regen of sneeuw produceert. Als gevolg hiervan kan het zien ervan meestal aangeven dat er een verandering in het weer op komst is. Mogelijk gaat deze bewolking vooraf aan een storm. |
|
As translucidus |
|
|
|
As translucidus |
|
|
|
As translucidus |
|
|
As translucidus |
|
|
|
As mamma |
|
|
|
Ac mamma |
|
|
As opacus |
|
|
|
As radiatus |
|
|
|
As opacus |
|
|
|
|
|
|
|