|
|
|
| Poolsneeuw is een wolk op grondniveau die bestaat uit kleine ijskristallen. Dit meteorologische fenomeen wordt ook eenvoudigweg ijskristallen genoemd en wordt in de METAR-code gerapporteerd als IC. poolsneeuw ontstaat over het algemeen onder een verder heldere of bijna heldere hemel, daarom wordt het ook wel heldere hemelneerslag genoemd. Diamantstof wordt het meest waargenomen op Antarctica en het Noordpoolgebied, maar kan overal voorkomen met een temperatuur ver onder het vriespunt. In de poolgebieden van de aarde kan poolsneeuw enkele dagen zonder onderbreking aanhouden. |
| |
|
|
|
 |
| Afbeelding-2 |
|
|
 |
| Afbeelding-3 |
|
| |
| 1: Poolsneeuw in Løkken Verk, Noorwegen |
| 2: Parhelium en poolsneeuw |
3: Halo op de Zuidpool (1980), met een parhelium, 22 ° halo, parhelische cirkel, bovenste raakboog en Parry-boog. Poolsneeuw is zichtbaar als
puntachtige reflecties van individuele kristallen dichtbij de camera... |
| |
| |
Poolsneeuw lijkt op mist omdat het een wolk is die zich aan de oppervlakte bevindt; het verschilt echter op twee belangrijke manieren van mist.
Over het algemeen verwijst mist naar een wolk die bestaat uit vloeibaar water (de term ijsmist verwijst meestal naar een mist die zich vormde als vloeibaar water en vervolgens bevroor, en vaak lijkt voor te komen in valleien met luchtverontreiniging zoals Fairbanks, Alaska, terwijl poolsneeuw zich direct vormt als ijs). Bovendien is mist een wolk die voldoende compact is om de zichtbaarheid aanzienlijk te verminderen, terwijl diamantstof meestal erg dun is en mogelijk geen enkel effect heeft op de zichtbaarheid (er zijn veel minder kristallen in een luchtvolume dan er druppels in hetzelfde volume zijn bij mist). Poolsneeuw kan het zicht echter vaak verminderen, in sommige gevallen tot minder dan 600 m. |
| |
| De diepte van de poolsneeuwflaag kan aanzienlijk variëren van slechts 20 tot 30 m tot 300 meter (980 ft). Omdat poolsneeuwhet zicht niet altijd vermindert, wordt het vaak het eerst opgemerkt door de korte flitsen die ontstaan wanneer de kleine kristallen, die door de lucht tuimelen, zonlicht naar het oog reflecteren. Dit glinsterende effect geeft het fenomeen zijn naam, omdat het lijkt alsof er veel kleine diamanten in de lucht flitsen. |
| |
| |
| Deze ijskristallen ontstaan meestal wanneer er aan het oppervlak een temperatuurinversie aanwezig is en de warmere lucht boven de grond zich vermengt met de koudere lucht nabij het oppervlak. Omdat warmere lucht vaak meer waterdamp bevat dan koudere lucht, zal deze vermenging doorgaans ook waterdamp naar de lucht nabij het oppervlak transporteren, waardoor de relatieve vochtigheid van de lucht aan het oppervlak toeneemt. Als de relatieve vochtigheid nabij het oppervlak groot genoeg is, kunnen zich ijskristallen vormen. |
| |
| Om poolsneeuw te vormen moet de temperatuur onder het vriespunt van water liggen, 0 °C, anders kan het ijs zich niet vormen of zou het smelten. Poolsneeuw wordt echter niet vaak waargenomen bij temperaturen nabij 0 °C. Bij temperaturen tussen 0 °C en ongeveer −39 °C kan het verhogen van de relatieve vochtigheid mist of poolsneeuw veroorzaken. Dit komt omdat zeer kleine waterdruppels tot ver onder het vriespunt vloeibaar kunnen blijven, een toestand die bekend staat als onderkoeld water. In gebieden met veel kleine deeltjes in de lucht, door menselijke vervuiling of natuurlijke bronnen zoals stof, kunnen de waterdruppels waarschijnlijk bevriezen bij een temperatuur van ongeveer -10 °C, maar in zeer schone gebieden , waar er geen deeltjes (ijskernen) zijn die de druppeltjes helpen bevriezen, kunnen ze vloeibaar blijven tot −39 °C, op welk punt zelfs zeer kleine, zuivere waterdruppeltjes zullen bevriezen. In het binnenland van Antarctica komt diamantstof vrij vaak voor bij temperaturen onder ongeveer -25 °C. |
| |
| Optische eigenschappen |
| Poolsneeuw wordt vaak geassocieerd met halo's, zoals zonnehonden, lichtpilaren, enz. Net als de ijskristallen in cirrus- of cirrostratuswolken vormen diamantstofkristallen zich direct als eenvoudige zeshoekige ijskristallen in tegenstelling tot bevriezende druppels en in het algemeen langzaam vormen. Deze combinatie resulteert in kristallen met goed gedefinieerde vormen, meestal zeshoekige platen of kolommen die net als een prisma, licht in specifieke richtingen kunnen reflecteren en/of breken. |
| |
|
|
|
|
|
|
